Esas No: 2021/13379
Karar No: 2022/8924
Karar Tarihi: 09.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13379 Esas 2022/8924 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İçtihat Metni adlı mahkeme kararında, suça sürüklenen çocuk hakkında yapılan mahkumiyet hükümleri incelenerek bir karar verilmiştir. Mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığına karar verilmiştir. Nitelikli hırsızlık suçundan dolayı hüküm kurulurken TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/1-e olarak gösterilmesi hata kabul edilmiş ve suç için öngörülen ceza hesaplanarak suçun zaman aşımı süresi hesaplanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise; 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 31/3, 66/1-e, 66/2, 67/4 maddeleri ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinden yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen 1320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Hırsızlık suçundan dolayı hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/1-e olarak gösterilmesi, yerinde düzeltilmesi olanaklı maddi hata olarak kabul edilerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 31/3. maddelerine uyan nitelikli hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanınn türü ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 7 yıl 12 aylık olağanüstü dava zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 03.12.2011 ile deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 26.12.2013 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek; suç tarihi olan 21.08.2010 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
