Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/13374 Esas 2018/13607 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Olay günü müşteki ..."ün evine gelen iki bayanın, müştekinin kayınvalidesi olan ...’ı Kuran"a davet etmek için geldiklerini söyleyerek eve girdikleri, kendilerinin tarikat ehli olduklarını beyan ederek evlerinde büyü olduğunu, eşi ve çocuklarının başına kötü olaylar geleceğini, bu kötü olayların evde bulunan para ve altınların okunması suretiyle geçirilebileceğini söyleyerek, müştekinin çıkardığı muhtelif değerli eşyaları dalgınlığından istifade etmek suretiyle çaldıkları olayda, müştekinin aynı gün müracaatta bulunarak, şahısların eşkal bilgilerini verip şikayetçi olduğu, olayla ilgili tahkikat devam ederken, kollukta 4 albüm halindeki şüpheliler arşivinde yer alan fotoğraflar gösterilerek, müştekiye teşhis yaptırıldığı, müştekinin bu fotoğraflardan eve giren şahsın sanık olduğunu teşhis ettiği, sanığın aşamalarda savunmasında, suçlamayı kabul etmediği, suça konu yere hayatında hiç gitmediğini ve teşhisi kabul etmediğini beyan ettiği, yargılama aşamasında sanığın fotoğrafları çektirilerek müştekiye gösterildiğinde “Resimdeki bayanı tanıyamadığını, onun olduğundan emin olmadığını” belirttiği, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair başkaca da somut bir delilin olmadığının anlaşılması karşısında; savunmasının aksini ispat edecek şekilde yüklenen suçtan mahkumiyetini gerektirir her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden ve "Şüpheden sanık yararlanır" ilkesi gereğince üzerine atılı hırsızlık suçundan beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamala göre de;
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesine zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 31.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.