MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 28.06.2012 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 17.06.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı tesisi isteğine ilişkindir.
Davalı Hazine vekili 30 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydında “6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkartılmıştır" şerhi bulunduğunu, davanın reddini savunmuştur.
Bir kısım davalılar davanın reddini savunmuş, diğerleri davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, yapılan keşif sonrası bilirkişi raporunda en uygun geçit yerinin 28254 ada 44, 98, 99, 100 ve 101 parsel sayılı taşınmazların ortak sınırından geçen 1 no’lu seçenek olduğu, davacının ise davalılara ait 28254 ada 48, 35 ve 30 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı tesisini istediğinden bilirkişi raporlarında belirlenen diğer parseller ile ilgili olarak ayrıca dava açılmasının uygun olacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda, bu hak taşınmaz leh ve aleyhine kurulacağından leh ve aleyhine geçit istenen taşınmaz maliklerinin tamamının davada yer alması zorunludur. Ancak, yararına geçit istenen taşınmaz paylı mülkiyete konu ise dava paydaşlardan biri veya birkaçı tarafından açılabilir.

Geçit tesisi davalarında başlangıçta davacı tarafından öngörülemediğinden dava dilekçesinde talep edilen yer dışındaki güzergahlardan da geçit kurulması gerekebilir. Bu güzergah üzerindeki taşınmazların maliklerine dava dilekçesi ile husumet yöneltilmemiş olması kabul edilebilir bir yanılgıya dayandığından 6100 sayılı HMK’nın 124. maddesi gereğince dürüstlük kuralına aykırı olmayan bu taraf değişikliği talebi kabul edilerek davacının bu kişilerin harçsız olarak davaya katılmalarını sağlamasına imkan verilmelidir.
Somut olayda, alternatif geçit yeri olarak düşünülen 28254 ada 44, 98, 99, 100 ve 101 parsel sayılı taşınmazların maliklerinin HMK’nın 124. maddesi uyarınca davaya katılımı sağlanarak sonucuna göre işin esasına ilişkin bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.