14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/5163 Karar No: 2015/4757 Karar Tarihi: 19.03.2015
Çocuğun basit cinsel istismarı - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/5163 Esas 2015/4757 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuklara yönelik cinsel taciz ve basit cinsel istismar suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın farklı mağdurlara yönelik eylemlerinin ayrı ayrı cezalandırılması gerektiği görüşülmüştür. Ayrıca, sonradan yürürlüğe giren kanunlar nedeniyle suç vasfının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 105. maddesi (cinsel taciz), 43/2. maddesi (basit cinsel istismar), 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi (farklı zamanlarda yürürlükte olan kanunların hükümlerinin uygulanması).
14. Ceza Dairesi 2013/5163 E. , 2015/4757 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, cinsel taciz HÜKÜM : Eylemlerin kül halinde zincirleme şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğunun kabulü ile mahkûmiyeti süresince koruma ve tedavi altında bulundurulmasına
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Sanığın 05.07.2010 tarihinde mağdure ..."a ve aynı tarihten yaklaşık bir hafta öncesinde de mağdure ... ile mağdur ..."a karşı tek hareketle cinsel organını göstermek şeklindeki bedensel temas içermeyen eylemlerinin TCK.nın 105. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilerek, mağdure ..."a yönelik eylemi nedeniyle TCK.nın 105. maddesi, ... ve ..."a yönelik eylemleri sebebiyle de aynı Kanunun 105 ve 43/2. maddeleri gereğince ayrı ayrı cezalandırılması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.