6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/13010 Esas 2014/9294 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13010
Karar No: 2014/9294
Karar Tarihi: 10.04.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/13010 Esas 2014/9294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, gazinoda çıkan tartışmanın ardından silahla ateş etmekle suçlanmış ve hüküm giymiştir. Sanığın silahla ateş etmesi belli kişilere yönelik olması sebebiyle silahlı tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışmaya açık değildir. Dosya içeriği, toplanıp karar yerinde gösterilen deliller ve suçun niteliği göz önünde bulundurularak sanığın sair temyiz itirazı reddedilmiştir. Ancak, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilmesi gerekirken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılmıştır. Bu durum yasaya aykırıdır, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmez. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca düzeltme yapılarak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar kısıtlama uygulanmasına karar verilmiştir. Hüküm, TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca belirlenmiştir. Kararda, suçun 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçu olduğu belir

8. Ceza Dairesi 2013/13010 E. , 2014/9294 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Gazinoda hesaba itiraz yüzünden çıkan tartışma sonrasında sanığın gazino önüne gelerek ateş etmesi eyleminin belli kişilere yönelik olması sebebiyle silahlı tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 10.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.