14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/5307 Karar No: 2015/4752 Karar Tarihi: 19.03.2015
Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/5307 Esas 2015/4752 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir çocuğa cinsel istismarda bulunduğu gerekçesiyle hüküm giyen sanığın temyiz başvurusunu inceledi ve bazı itirazları reddettikten sonra, suç tarihinde sanığın 57 yaşında olduğu ve sabıkasının olmadığı dikkate alındığında, hapis cezasının ertelenmesi için uygun koşulların mevcut olduğu ancak mahkemece bunun değerlendirilmediği belirtilerek hüküm bozuldu. Ayrıca, suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan kanunla sonradan yürürlüğe giren kanunun cinsel dokunulmazlık suçlarını düzenleyen hükümleri birbirinden farklı olduğundan, lehe olan hükmün uygulanması gerektiği ve bu uygulamanın da kararda açıkça belirtilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 51/1, 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri.
14. Ceza Dairesi 2013/5307 E. , 2015/4752 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı HÜKÜM : Mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Suç tarihi itibariyle altmışyedi yaşında olan sanık hakkında TCK.nın 51/1. maddesine göre hapis cezasının erteleme sınırı 3 yıl olduğu halde, sabıkası da bulunmayan sanıkla ilgili olarak aynı maddede sayılan diğer koşullar değerlendirilip erteleme hususunda bir karar verilmesi gerekirken “Kanuni imkân bulunmadığından” denilerek anılan maddenin uygulanmasına yer olmadığına hükmedilmesi, Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.