Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/3813 Esas 2020/1746 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2018/3813
Karar No: 2020/1746
Karar Tarihi: 19.02.2020
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/3813 Esas 2020/1746 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin aracı ile çekiciye çarpması sonucu meydana gelen trafik kazasında müvekkilinin yaralandığı ve %20 oranında maluliyetinin bulunduğu belirtildi. Davacı vekili, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000,00 TL geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalı şirketten tahsiline karar verilmesini talep etti. İlk derece mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu sonucu Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi. Dosya incelendi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca onanmasına karar verildi. Kararda KTK 111/2 maddesinde ön görülen 2 yıllık hak düşürücü sürede açılmamış olması nedeniyle davacının talebinin reddedildiği belirtilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece mahkemesine, Daire kararının da Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine karar verildi.KTK 111/2 madde, bir taşıtın sebep olduğu zararlar için tazminat davası açma hakkının 2 yıl içinde kullanılması gerektiğini belirtmektedir.
HMK 355 vd. maddeler, temyiz yoluyla verilmiş kararların incelenmesini ve gerektiğinde bozulmasını düzenlemektedir.
HMK'nın 371. maddesi, bozma kararının verilebilmesi için hukuk kurallarının uygulanmasındaki hatanın hukuki sonucu etkileyip etkilemediğinin tespit edilmesi gerektiğini belirtmektedir.
HMK'nın 372. maddesi, boz
