6136 sayılı Yasaya aykırılık - mala zarar verme ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15141 Esas 2014/9274 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15141
Karar No: 2014/9274
Karar Tarihi: 10.4.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - mala zarar verme ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/15141 Esas 2014/9274 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mala zarar verme suçundan verilen düşme kararının temyizde hukuki yararının olmadığına karar verdi. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan adli para cezası verildi ancak bu cezanın niteliği ve miktarı nedeniyle de temyiz edilemez olduğuna karar verildi. Sanık hakkında 6136 sayılı yasaya muhalefet suçundan hüküm verildi ve sair temyiz itirazları reddedildi ancak sanığın kısıtlanması sadece altsoyu üzerindeki yetkilerle sınırlandırılması gerektiği, kendi altsoyu dışındakiler için yapılan kısıtlamanın yasaya aykırı olduğu belirtildi. Yasaya aykırı olmasına rağmen bu düzeltmenin yeniden yargılamayı gerektirmediği ve sanığın diğer haklarından mahkum edildiği hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği kararlaştırıldı. Kararda TCK.nun 73/4, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Yasa'nın geçici ek 2. maddesi, CMK.nun 223. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-3 maddeleri ve 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi de yer aldı.

8. Ceza Dairesi 2013/15141 E. , 2014/9274 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, mala zarar verme ve kasten yaralama
HÜKÜM : Mala zarar verme suçundan TCK.nun 73/4, CMK.nun 223. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesine,
diğer suçlardan hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Sanığın mala zarar verme suçundan verilen düşme kararının gerekçesine yönelik olmayan temyizde hukuki yarar bulunmadığından; ayrıca, kasten yaralama suçundan tayin olunan adli para cezasının nevi ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Yasının geçici ek 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın, bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),
2- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca, sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bentlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 10.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.