Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9547 Esas 2018/8006 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın idaresindeki araçla, gece vakti,meskun mahal dışında 214 promil alkollü olarak bölünmüş yolda ters yönde seyrettiği sırada bu yolda nizami olarak seyir halinde bulunan katılan idaresindeki otomobile çarpması sonucu iki kişinin nitelikli, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda, temel cezanın bilinçli taksirle artırılması sırasında, bilinçli taksiri oluşturan ihlallerin, alkollü araç kullanmak ve ters yönde seyretmek olduğu dikkate alındığında; TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca temel cezanın 1/2 oranında artırılmasında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamede bu yönden bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin eksik inceleme yapıldığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine,ancak;
Sanık hakkında hükmedilen temel ceza, TCK"nın 22/3. maddesi gereğince 1/2 oranında artırılırken hesap hatası sonucu 1 yıl 10 ay 15 gün yerine 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi ve TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası belirlenmesi gerekirken hesap hatası yapılarak 2 yıl 1 ay hapis cezası belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2.fıkrasındaki “2 yıl 6 ay ” ibaresinin "1 yıl 10 ay 15 gün", 3. fıkrasındaki "2 yıl 1 ay" ibaresinin "1 yıl 6 ay 22 gün" olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.