MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada... 4. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 02.07.2015 tarih ve 2015/489-2015/1430 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı Banka"dan 25/04/2011 tarihinde 450.000,00 TL bireysel konut kredisi kullandığını, kredi kullandırılması sırasında nedeni açıklanmayan bir şekilde müvekkilinden ekspertiz ücreti, dosya masrafı, komisyon ücreti ve sonrasında da erken kapama komisyonu adı altında tahsilatlar yaptığını, tahsilatların haksız ve hukuka aykırı olduğunu, sözleşmenin haksız şart içerdiğini, taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin önceden hazırlanmış standart bir sözleşme olduğunu ileri sürerek toplam 21.566,64 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava konusu kredinin ticari kredi olduğunu, kredi geri ödeme planında kredi türünün bireysel ticari kredi olarak açıkça belirtildiğini, davacının kötü niyetli olduğunu savunarak davanın usulden ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında düzenlenen genel kredi sözleşmesine dayalı olarak davacıya kullandırılan ticari kredi nedeni ile davacıdan tahsil edilen dosya masraflarının iadesi istemine ilişkin davada 6502 sayılı yasanın 22. maddesi kapsamında tüketici kredisinden kaynaklanan bir ilişki bulunmadığı, genel hükümlere göre yapılacak yargılamada genel mahkemelerin görevli olduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine, karar kesinleştiğinde ve istek halinde dosyanın görevli ... Nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiş.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, gerektirici sebeplere, taraflar arasındaki sözleşmenin Genel Kredi Sözleşmesi olmasına ve sözleşmenin eki olan geri ödeme planından anlaşıldığı üzere çekilen kredi ile işyeri satın alınmış olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 136,00 TL temyiz başvuru harcı ile 29,20 TL temyiz ilam harcının davacıdan alınmasına, 10.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.