Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/2235 Esas 2015/15652 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2235
Karar No: 2015/15652
Karar Tarihi: 26.11.2015

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/2235 Esas 2015/15652 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili tarafları arasında cari hesap ilişkisi olduğunu ve ödeme yapıldığını ancak dördüncü çek karşılığı ürünlerin teslim edilmediğini belirterek, davalıya verilen 30.11.2012 tarih 7.500 TL bedelli çek yönünden borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir. Dosyadaki deliller göz önüne alınarak davacı vekilinin temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kararda davacının delil olarak münhasıran ticari defterlere dayanması gerektiği, davanın borçtan kurtulma davası olduğu ve HMK'nın 222 ve TTK'nın 83 maddelerinin uygulanabilmesi için bu şartın yerine getirilmesi gerektiği açıklanmıştır.
TTK'nın 83. maddesi, tacirler arasındaki hukuki işlemlerde ticari defterlerin delil olarak kullanılmasını öngörürken, HMK'nın 222. maddesi de ticari defterlerin delil olarak kabul edilmesi için hangi şartların gerektiğini belirler. Bu şartların yerine getirilmemesi hâlinde, iddialar ispatlanamayacak ve davanın reddi söz konusu olacaktır.

19. Hukuk Dairesi 2015/2235 E. , 2015/15652 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mah. Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, taraflar arasında cari hesap ilişkisi olduğunu, sözlü olarak ürün siparişi verildiğini, davalının bildirdiği borç miktarına ve ödeme şekline göre ödeme yapıldığını, müvekkilinin davalıya 4 adet 7.550 TL bedelli çeki önceden gönderdiğini, ancak dördüncü çek karşılığı ürünlerin teslim edilmediğini belirterek, davalıya verilen 30.11.2012 tarih 7.500 TL bedelli çek yönünden borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalıya dava dilekçesinin tebliğine rağmen cevap dilekçesi sunulmamıştır.
Mahkemece, davanın borçtan kurtulma davası olduğu, HMK"nın 222 ve TTK"nın 83 maddelerinin uygulanabilmesi için davacının delil olarak münhasıran ticari defterlere dayanması gerektiği, davacının iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ve hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 26.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.