Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14777 Esas 2022/8938 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Zorunlu müdafiiliğe ilişkin CMK’nın 150. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.03.2008 tarih, 2008/9-7-56, 21.12.2010 tarih 2010/11-251-267 ve 20.03.2012 gün ve 2011/6-235-2012/110 Esas ve Karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere, “Kendisine zorunlu savunman atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda, zorunlu savunmana yapılan tefhim veya tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağından, kararın suça sürüklenen çocuğa tebliğ edilmesi gerektiği, bu nedenle zorunlu savunmanından haberi olmayan suça sürüklenen çocuk ...'ın süresinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla tebliğnamede ret isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
I-Sanıklar ..., ..., ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, sanık ...’ın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği gözönüne alındığında, mahkemece hangi ilâmın tekerrüre esas alındığının karar yerinde belirtilmemesi, bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanıkların temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 31/3. maddelerine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasa'nın 66/1-e, 66/2. maddelerinde öngörülen 5 yıl 4 aylık asli dava zamanaşımının karar tarihi olan 27/04/2016 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
III-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nın 53/4. maddesi dikkate alındığında aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
IV-Sanıklar ..., ..., ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümlülüklerinden en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği, sanık ...’ın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek bulunmadığı, bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği gözönüne alındığında, mahkemece hangi ilâmın tekerrüre esas alındığının karar yerinde belirtilmemesi, bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar ve suça sürüklenen çocuğun iş yerine kar maskeleri takarak girip bir çok sigara ve alkol çalmaları şeklinde gerçekleşen eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-f maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
2-Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nın 53/4. maddesi dikkate alındığında aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve sanıkların temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı bakımından sanıkların ve suça sürüklenen çocuğun kazanılmış haklarının korunmasına 13/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.