4. Ceza Dairesi 2014/44016 E. , 2019/3314 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: sanıkların bir suç işleme kararı ile kısa zaman aralığında birden çok kez gerçekleştirdiği tehdit eylemlerinin mağdurlara yönelik tek tehdit eylemi olarak kabul edilip, yalnızca TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca cezalarında artırıma gidilmesi gerektiği gözetilerek tebliğnamede bu konudaki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre sanık ...’un hükümden sonra 11.07.2014 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında; bu hususun araştırılarak sonucuna göne, sanık hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmesi zorunluluğu,
2) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
Sanıklar hakkında hükmolunan sonuç cezaların 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak eksik tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış başkaca nedenler de yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Sanıkların suçlamaları kabul etmemeleri, mağdurlardan Kemal’in aşamalarda, olay akşamı evde çıkan tartışmada tehdit eylemi olmadığını, köy yolundaki olayda ise kendisinin bulunmadığını söylemesi, mağdur Gönül’ün de soruşturma evresinde, tartışma esnasında konuşulanları duymadığını beyan etmesi, diğer mağdurların ise, sanıklardan hangisinin hangi tehdit sözünü söylediğini belirtmeden tehdit sözlerini hep birlikte söylediklerini iddia etmeleri karşısında, hangi sanığın hangi tehdit sözünü söylediği ve mağdur beyanları dışında atılı suçun işlendiğine dair kanıtların neler olduğu ortaya konulup açıklanmadan yerinde olmayan gerekçeyle sanıklar hakkında mahkumiyet kararı verilmesi,
b) Kabule göre de; sanıkların aşamalarda, sanık ...’ı eşi mağur Elif’le barıştırmak için mağdurların evine gittiklerinde, mağdurların kendilerine hakaret edip üzerlerine yürüyerek kovduklarını savunmaları karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre sanıklar hakkında TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, (2-a,b) numaralı bozma nedenleri hariç diğer yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
