MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.08.2010 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30.04.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı, 1523 parsel sayılı taşınmazı lehine geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı ... vekili, davacının daha kısa ve az masrafı gerektiren başka bir güzergahtan yol olarak faydalandığını ve davacı ile müvekkili arasında husumet bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ..., güzergahta kendisine ait taşınmaz bulunmadığından davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalılar davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, 1523 parsel sayılı taşınmaz lehine 16.08.2012 havale tarihli bilirkişi raporunda kırmızı renkle ve A, B, C, D, E, F, G, H harfleri ile gösterilen 1495, 1497, 1531, 1530, 1537, 1538, 1539 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 297/2. maddesi gereğince;
Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Somut olaya gelince; hükme esas alınan 16.08.2012 havale tarihli bilirkişi raporunda kırmızı renkle ve A, B, C, D, E, F, G, H harfleri ile gösterilen geçit 1650, 1647, 1649, 1648, 1579, 1578, 1540, 1437 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçmekte olup ziraatçi bilirkişi raporunda bu güzergah için belirlenen 3.985,11 TL geçit bedeli depo ettirilmesine rağmen çelişki oluşturacak şekilde 1495, 1497, 1531, 1530, 1537, 1538 ve 1539 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit kurulduğu görülmüştür.
Mahkemece, HMK"nın 297/2. maddesi hükmüne aykırı olarak hüküm sonucunda şüphe ve tereddüt oluşturacak şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.