Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması karar verilmesi talebine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluş ve dosya kapsamına göre, virajı genişten almak suretiyle karşı yönden kendi şeridinde gelen katılanın aracına çarpan ve 131 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın asli kusurlu kabul edildiği olayda, TCK"nın 50/4. maddesi gereğince, hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulandığı gözetilerek, hapis cezasının paraya çevrilemeyeceğine hükmedilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçe ile hapis cezasının uzun süreli olması nedeniyle adli para cezasına çevrilemeyeceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 4.paragrafı tamamen çıkarılarak yerine “Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının atılı suçu bilinçli taksir ile işlemesi nedeniyle adli para cezasına, uzun süreli olması nedeniyle diğer seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.