MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ...’ın, sanık ... ile birlikte müştekinin aracının bulunduğu ... sayılı adrese birlikte gittikleri , sanık ...’in dışarıda beklediği, diğer sanığın da aracın kelebek camını kırarak aracın içerisine girdiği, aracın önünde bekleyen sanık ...’in hırsızlık suçunun asli faili olduğu gözetilmeden, TCK"nun 37/1. maddesi yerine, yanılgılı değerlendirme ile “Yardım eden” olarak kabulü ile cezasından aynı Yasa"nın 39. maddesi uyarınca indirim yapılması,
2-Kanunda öngörülen alt ve üst sınır arasında temel cezayı belirlemek hâkimin takdir ve değerlendirme yetkisi içindedir. Ancak, Anayasanın 141., 5237 sayılı TCK"nın 3, 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca hükümde bu takdirin denetime olanak sağlayacak biçimde, hak ve nesafet kurallarına uygun, dosya içeriği ile uyumlu yasal ve yeterli gerekçesinin gösterilmesi zorunludur. Bu açıdan yapılan değerlendirmede; sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının işleniş biçimleri, meydana gelen zararların ağırlığı, duruşmada alınan ifadeleri sırasında tutanağa yansıyan olumsuz bir tavır ve davranışlarının bulunmaması, hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kalması sebebiyle herhangi bir zararın doğmaması da nazara alındığında temel cezanın alt sınırdan orantısız uzaklaşılarak tayinini gerektirir bir durum bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılarak TCK"nın 61. maddesine muhalefetle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
3-5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin ne şekilde tahsil edileceğinin hükümde belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
4- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5-Sanıkların sabıka kaydında kesinleşmiş mahkumiyetlerinin bulunduğu ancak infaz tarihlerinin adli sicil kaydından tespit edilemediği, söz konusu mahkumiyetlerin infaz tarihleri araştırılarak sonucuna göre tekerrüre esas alınıp alınmayacağı tartışılmadan sanıklar hakkında eksik kovuşturmayla tekerrür hükümlerinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Sanık ...,... müdafileri ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hükümler kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 15/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.