MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın usulden reddine yönelik olarak verilen karara karşı Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına temyiz yoluna başvurulmakla; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı Mehmet"in diğer davalı Savaş aleyhine açtığı 54.669.40 TL miktarlı alacak davasında davalı Mehmet"in vekilliğini yaptığını, lehine vekalet ücretine hükmedilmesini engellemek için davalıların kendi aralarında anlaştıklarını ve davalı Mehmet"in davadan feragat ettiğini ileri sürerek Avukatlık Kanununun 164 ve 165. maddeleri uyarınca belirlenecek vekalet ücreti ile karşı yan vekalet ücreti alacağına karşılık belirsiz alacak davası olarak şimdilik 2.000 TL "nin davalılardan yasal faiziyle birlikte müteselsilen ve müştereken tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece,"...6502 sayılı TKHK m.68/1 maddesi gereğince dava değeri itibariyle görevin İlçe tüketici hakem heyetine ait olduğu anlaşıldığından 6100 sayılı HMK m.114/2 ve m.115/2 uyarınca dava dilekçesinin dava şartı yokluğundan usulden reddine..." karar verilmiştir.
Adalet Bakanlığının 17.03.2021 tarihli yazısında; davalının, tüketici yasasında tanımı yapılan tüketici kapsamında olmadığından, taraflar arasındaki ilişkinin 6502 sayılı Yasa kapsamı dışında kalması nedeniyle mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmasının usul ve yasaya aykırı bulunduğu ileri sürülerek; kararın 6100 sayılı HMK" nın 363 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca kanun yararına bozulması talep edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 363.maddesinde kanun yararına temyiz yolu düzenlenmiştir. Hükümde; ilk derece mahkemelerinin kesin olarak verdikleri kararlar ile istinaf incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan kararlarına ve bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla kesin olarak verdikleri kararlar ile yine bu sıfatla verdikleri ve temyiz incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan kararlarına karşı yürürlükteki hukuka aykırı bulunduğu ileri sürülerek Adalet Bakanlığı veya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına temyiz yoluna başvurulacağı öngörülmüştür. Buna göre bir olağanüstü kanun yolu olan kanun yararına temyize ilgili makamlarca başvurulabilmesi için mahkeme kararının ya kesin nitelikte olması ya da olağan kanun yolları tüketilmeden kesinleşmiş olması gerekir.
HMK"nın "istinaf yoluna başvurulabilen kararlar" başlıklı 341. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında, miktar ve değeri 5.390 Türk Lirasını (2020 yılı itibariyle 5.390 TL) geçmeyen malvarlığı davalarına ilişkin kararların kesin olduğu, alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde kesinlik sınırının alacağın tamamına göre belirleneceği belirtilmiştir.
Belirsiz alacak davası, davanın açıldığı tarihte alacağın miktarını yahut değerini tam ve kesin olarak belirleyebilmesinin kendisinden beklenemeyeceği veya bunun imkansız olduğu hallerde alacaklının hukuki ilişkiyi ve asgari bir miktar ya da değeri belirtmek suretiyle açabileceği dava çeşididir (HMK m.107). Davacının belirsiz alacak davası açmakta hukuki yararı bulunup bulunmadığı mahkemece belirlenir. Alacak miktarı davanın başında belirli olmayıp, dava değeri olarak gösterilen miktar asgari alacak tutarı olduğundan, kural olarak, belirsiz alacak davası sonucunda verilen kararın, niteliği gereği istinaf ve temyiz yoluna açık olduğu kabul edilmelidir.
Somut olayda davacı, dava dilekçesinde, belirsiz alacak davası açtığını belirterek; dava değerini, daha sonra arttırmak üzere, 2.000 TL olarak göstermiştir. Mahkemece, davanın usulden reddine karar verilip; bu kararın kesin olduğu belirtilerek gerekçeli karar taraflara tebliğ edilmeden kesinleşme şerhi verilmiştir. Dava dilekçesinden, iddia edilen alacak miktarının gösterilen dava değerinden daha fazla olduğu açıkça anlaşılmaktadır. Buna göre, Mahkemece verilen karar istinaf kanun yoluna açık olup, karar taraflara tebliğ edilmediğinden henüz kesinleşmemiştir. Olağan kanun yolları tüketilmeyen dolasıyla henüz kesinleşmeyen bir karara karşı olağanüstü kanun yoluna başvurulamayacağından Adalet Bakanlığının şartları oluşmayan kanun yararına temyiz talebinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Adalet Bakanlığının HMK"nın 363 üncü maddesinin birinci fıkrasına dayalı kanun yararına temyiz talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Adalet Bakanlığına iadesine, 30/09/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.