Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12042 Esas 2018/7956 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, hükme esas alınan bilirkişi raporlarındaki tespitinin somut olayla uyuşmadığına ve sair nedenlere, katılan vekilinin ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesi esnasında dayanak kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün CMUK’un 321 nci maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322 nci maddesi uyarınca, hükmün adli para cezası miktarının belirlenmesine ilişkin (4.) maddesinde yer alan "50/1-a" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "52/2." ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/09/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.