Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/9807 Esas 2015/11653 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından, 23.01.2015 tarihli temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına ilişkin ek karar ve asıl karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Tarafların boşanmalarına ilişkin hüküm, davalı tarafından kanuni süresi içersinde verilen temyiz dilekçesi ile temyiz edilmiştir. Mahkemece, temyiz posta masrafının tamamlanması için çıkartılan muhtıra davalı vekiline 14.03.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili 18.03.2014 tarihinde temyiz posta giderini PTT idaresine yatırmış, giderler 28.03.2014 tarihinde mahkemeye ulaşmıştır. Dairemizin 17.11.2014 tarihli geri çevirme kararıyla, temyiz masraflarının süresi içersinde mahkeme veznesine yatırılmadığı belirtilerek, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/3. maddesi uyarınca bir karar verilmek ve davalıya tebliğ edilmek üzere dosya mahalli mahkemesine iade edilmiştir. Mahkemece, 23.01.2015 tarihli ek karar ile "davalının temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına" karar verilmiş, ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Her ne kadar, mahkemece, Dairemizin geri çevirme ilamına dayanılarak ek karar verilmiş ise de; Anayasa Mahkemesinin 05.11.2014 tarih ve 2012/1223 başvuru numaralı kararında "ilgili mevzuatta temyiz eden tarafın temyiz masraflarını mahkeme kalemine ulaştırma sorumluluğunun ne şekilde yerine getirileceğinin, öngörülebilir şekilde ve ilgililer açısından herhangi bir tereddüte yer bırakmayacak bir açıklıkta düzenlenmediği, ilk derece mahkemesinin temyiz giderlerinin dava dosyasına yedi gün içersinde yatırılması gerektiği uyarısını içeren yazısında, başvurucunun belirtilen giderleri, bulunduğu yerden nasıl iletebileceği konusunda aydınlatıcı bir bilgi verilmediği, sonuç olarak başvurucunun mahkemeye erişim hakkına yönelik müdahalenin kanuni olmadığı belirtilerek, Anayasanın 36.maddesinde güvence altına alınan mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiğine" karar verildiğinden, sözkonusu karar ile aynı mahiyette bulunan temyize konu olayda, temyiz edenin mahkemeye erişim hakkının ihlal edilmemesi için davalının ek karara yönelik temyiz isteğinin kabulü ile 23.01.2015 tarihli temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına ilişkin ek kararın bozularak kaldırılmasına, temyiz itirazlarının incelenmesine karar verilmiştir.
2-İşin esasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Davalının tazminat talepleri hakkında olumlu-olumsuz bir karar verilmesi gerekirken bu yönde hüküm kurulmaması usul ve yasaya aykırı bulunmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple 23.01.2015 tarihli davalının temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına daire ek kararın bozularak kaldırılmasına, temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) maddenin (b)bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise, yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.06.2015(Perş.)