MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Faturaları düzenleyen ... Ltd. Şirketinin 2003 ve devamı yıllarda hiç bir adresinde bulunmadığının ve yöneticilerinin defter ve belgeleri denetime sunmaktan kaçındıklarının dosya kapsamından anlaşıldığı, yine bu şirketin temsilcileri hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan davalara ve yapılan soruşturmalara ilişkin dosyaların mahkemece getirtilip incelendiği, bu kapsamda İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/932-2011/252 sayılı dava dosyasında anılan şirketin yöneticileri hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura düzenledikleri gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın Dairemizce onandığı, sanığın 40 adet fatura karşılığı olan 216.865,83 TL"nin 67.625,83 TL"sinin nakit, 146.500,00 TL"sinin borç senedi, 2.560,00 TL"nin ise banka havalesi ile ödendiğini savunmasına rağmen senet bedellerinin fatura düzenleyen şirketin hesabına girdiğine dair hiç bir belgenin bulunmadığı, kaldı ki 2005 takvim yılına ilişkin yevmiye defterinde tüm ödemelerin 30.12.2005 tarihinde nakit olarak yapıldığına dair kaydın yer aldığı, faturalara ekli sevk irsaliyelerinde malların teslimine ilişkin kayıtların eksik tutulup malları teslim edenin ad soyad bilgisi ile teslim alan hanesinin tamamen boş olması nedeniyle sevk irsaliyelerinin mal alımını ispat eder nitelikte olmadığı, sanık lehine alınmış Vergi Mahkemesi kararının dosya içinde bulunduğu ve bu karar nedeniyle ek bilirkişi raporunun alındığı, bu deliller ışığında ve CMK"nun 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre suçun sübuta erdiği yönünde vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından hiç bir şekilde uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususlarda 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine “53. maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile (e) bendinde yer alan hakları haricinde, diğer bentlerde yazılı haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.