Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/12842 Esas 2018/13509 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz isteminin incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden önce 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz isteminin incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-UYAP üzerinden alınan güneşin doğuş-batış çizelgesine göre güneşin doğuş saatinin yaz saati uygulaması da göz önüne alındığında 05.59 olduğu, TCK’nın 6/1-(e) maddesine göre ise geceden sayılan zaman diliminin güneşin doğuş saati olan 05.59’un bir saat geri alınması ile bulunan 04.59 olduğu, müştekinin ise alınan ifadesinde tam bir saat belirtmeyerek saat: 05.00 sularında eve döndüğü sırada hırsızlık eylemini fark ettiğini beyan ettiği, sanığın ise alınan savunmasında suçlamaları kabul etmediğinin anlaşılması karşısında, sanığın eylemini geceden sayılan zaman dilimi içinde işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu tartışılmadan gece işlediği kabul edilip sanığın cezasında TCK"nın 143. maddesine göre artırım yapılması,
2-Kabule göre de; sanık hakkında TCK’nın 12/1-(b) maddesine göre temel ceza 2 yıl hapis cezası olarak belirlendikten sonra eylemin gece vakti işlenmiş olması nedeniyle TCK’nın 143. maddesine göre 1/6 artırım yapıldığında netice cezanın 2 yıl 4 ay yerine hesap hatası yapılarak 2 yıl 6 ay olarak belirlenip sanık hakkında fazla ceza tayin edilmiş olması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 22/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.