Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Tefecilik, 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet, gece vakti yağma, tehdit
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan olmasına karar verilen ..."nin gerekçeli karar başlığında müşteki olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-b maddesine muhalefet edilmiş ise de anılan noksanlık sonuca etkili görülmemiştir
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında atılı suçu birden fazla kez işleyen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1 maddesinin uygulanmaması ile sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas daha ağır mahkumiyeti olduğu halde İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/101 esas ve 2006/161 karar sayılı ilamının TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür uygulamasına esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."ya karşı işlediği kabul edilen tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak;
A) Her ne kadar sanık hakkında tefecilik suçundan kaynaklanan alacağı tahsil amacıyla üzerine atılı tehdit suçunu işlediği gerekçesiyle TCK 150 maddesi yollamasıyla TCK 106/1-1. cümle uyarınca mahkumiyetine karar verilmiş ise de;
TCK 150. maddesinde "Bir hukukî ilişkiye dayanan alacağını tahsil amacıyla tehdit veya cebir kullanması hâlinde, ancak tehdit veya kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır." hükmüne yer verildiği, Yargıtay içtihatlarında duraksamasız olarak kabul edildiği üzere bir alacağın, hukuki alacak olarak kabul edilebilmesi ve bunun sonucu olarak hukuki korumadan yararlanabilmesi için, hukuk düzenince meşru kabul edilen bir ilişkiden doğması gerektiği, konusu suç teşkil eden bir ilişkiden kaynaklanan alacakların bu kapsamda değerlendirilmesinin olanaklı olmadığı,
Mahkemece, tefecilik yaptığı ve bu faaliyetinden kaynaklanan parayı tahsil etmek için müştekilere karşı tehdit eylemlerinde bulunduğu kabul edilen sanığın, suç teşkil eden tefecilik eyleminden kaynaklandığını ileri sürdüğü alacaklarının hukuki alacak olarak kabul edilmesinin olanaklı olmaması karşısında eylemlerinin, ayrı ayrı yağma suçunu oluşturduğu halde yazılı şekilde uygulama yapılması,
B) Kabule göre de;
a) Sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas daha ağır mahkumiyeti olduğu halde İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/101 esas ve 2006/161 karar sayılı ilamının TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür uygulamasına esas alınması,
b) TCK"nın 53/1 maddesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Es., 2015/85 Kr. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar ile 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliklerin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Sanığın ..."ya yönelik "..."yi bul, yoksa senin ayağına sıkarım." şeklindeki iddia ve kabul olunan tehdit eyleminin diğer müşteki ..."nin adresini öğrenmeye matuf olduğu, alacağın tahsili saikini taşımadığı, söz konusu eylemin ayrı kasıt altında işlendiği anlaşıldığı halde sanığın TCK 106/1-1.cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan cezalandırılması gerekirken sanık hakkında hükmolunan alacağın tahsili amacı ile yağma suçundan TCK"nın 43/1 maddesi gereğince arttırım yapılması,
3- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasa"ya muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan 6136 sayılı Yasa"nın 13/1 maddesinden cezalandırılmasına karar verilmesi,
b) Sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas daha ağır mahkumiyeti olduğu halde İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/101 esas ve 2006/161 karar sayılı ilamının TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür uygulamasına esas alınması,
c) TCK"nın 53/1 maddesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar ile 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliklerin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 09.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.