• YARALAMA
• HAKSIZ TAHRİK
• KAVGANIN KATILANLARIN GÜRÜLTÜ YAPTIKLARI İDDİASIYLA ÇIKMASI

• CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 231
• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 29
• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNUNUN YÜRÜRLÜK VE UYGULAMA ŞEKLİ HAKKINDA KANUN (5320) Madde 8

Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Katılan sanıklar S.. Ö.. ve R.. K.. hakkındaki hükümler yönünden yapılan incelemede:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesine göre itiraz yasa yoluna tabi olduğu anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen hükmün, mahalli mahkemesine gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
2)Katılan sanık C.. E.. hakkındaki hüküm yönünden yapılan incelemede:
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)İddianamenin anlatımından katılan sanık C.. E.."nin, katılan sanıklar R.. K.."a ve S.. Ö.."e yönelik kasten yaralama eyleminden dava açıldığının anlaşılması karşısında, hükümde katılan sanık C.. E.."nin, hangi katılana yönelik eyleminden cezalandırılmasına karar verildiğinin belirli olmayacak şekilde bir kere cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
b-1)Katılan R.. K.."ın kesin adli raporunun aldırılmadan geçici rapora dayanılarak hüküm kurulması,
b-2)Taraflar arasındaki kavganın, katılanlar S.. Ö.. ve R.. K.."ın gürültü yaptıkları iddiasıyla çıktığının ve karşılıklı olarak yaralandıklarının anlaşılması karşısında Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22/10/2002 tarihli E.2002/4-238, K.2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda da sanık hakkında TCK"nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-3)Sanığın tekerrüre esas alınan İzmir 8.Ağır Ceza Mahkemesi"nin 11/05/2006 tarihli E.2006/37-K.2006/124 sayılı ilamı ile ilgili olarak ilgili mahkemenin 28/04/2010 tarihli yazısında, sanığın bu ilamdaki cezasının 01/12/2008 tarihinde kesinleştiği, 26/12/2006 tarihinde şartla tahliye edildiği, 23/03/2007 tarihinde de bihakkın tahliye edildiğinin belirtildiği, adli sicil belgesinde de yerine getirme tarihi olarak 23/03/2007 tarihinin gösterildiği dikkate alındığında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 4. maddesindeki “Mahkumiyet hükümleri kesinleşmedikçe infaz olunamaz.” hükmü karşısında mahkemesinden bu hususun sorulması ve denetime olanak verecek şekilde hüküm yerinde açıklanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-4)5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, 1.fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi; ayrıca Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve E.2014/140 -K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık C.. E.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.