Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13812 Esas 2022/8985 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafiileri

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında 26/09/2013 tarihinde işlediği konut dokunulmazlığının ihlali suçu ve sanık ... hakkında 21/10/2013 tarihinde işlediği konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanıklar müdafiilerinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında 26/09/2013 tarihinde işlediği nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın Katılana ait ceketi, 24/09/2013 tarihinde cami tuvaletinin kapısından çaldığı, olaydan iki gün sonra yani 26/09/2013 tarihinde müştekinin evine çaldığı ceketin cebindeki anahtarla girerek hırsızlık yaptıklarının anlaşılması karşısında, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK' nın 142/1-b ve 142/2-d maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçlarını oluşturacağı, sanıkların aynı müştekiye karşı farklı tarihte işlemiş olduğu hırsızlık eylemi sebebiyle iki suçtan ayrı ayrı hüküm kurulup miktar itibariyle hangi ceza fazla ise bu ceza üzerinden TCK'nın 43. maddesinin tatbik edilmesi gerektiği, 24/09/2013 tarihli suç sebebiyle aralarında hukuki ve fiili bağlantı bulunan ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/01/2019 tarihli, 2016/650 Esas ve 2019/42 Karar numaralı (Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 2019/1640-11653 Esas ve Karar numaralı ilamı ile bozulan) dosyası ile birleştirilerek buna göre TCK'nın 142/2-d, 43. maddelerinin uygulanması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereği sanık hakkında sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine,
III-Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,
IV- Sanık ... hakkında 19/10/2013 ve 21/10/2013 tarihlerinde işlediği nitelikli hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın 19/10/2013 tarihinde, camiye ibadet etmek için gelen şikayetçinin, ibadet yerinde askıya asılı halde bıraktığı ceketinin cebinde bulunan anahtarlarlarını camide arka saflarda namaz kılıyormuş gibi yaparak çaldığı, olaydan iki gün sonra yani 21/10/2013 tarihinde müştekinin evine çaldığı anahtarla girerek 7.000 Türk Lirası ve 3.500 Amerikan Dolarını çaldığının anlaşılması karşısında, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a ve 142/2-d maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçlarını oluşturacağı, sanığın aynı müştekiye karşı farklı tarihte işlemiş olduğu hırsızlık eylemi sebebiyle iki suçtan ayrı ayrı hüküm kurulup miktar itibariyle hangi ceza fazla ise bu ceza üzerinden TCK'nın 43. maddesinin tatbik edilmesi gerektiği, buna göre TCK'nın 142/2-d, 43. maddelerinin uygulanması gerekirken, TCK'nın 142/2-d ve 141/1. maddelerinden yazılı şekilde hüküm kurularak sanığa fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
2- 21/10/2013 tarihinde müştekinin evine çaldığı anahtarla girerek 7.000 Türk Lirası ve 3.500 Amerikan Dolarını çaldığının anlaşılması karşısında, hırsızlık suçuna konu eşyaların değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanığın 19/10/2013 tarihinde, camiye ibadet etmek için gelen şikayetçinin, ibadet yerinde askıya asılı halde bıraktığı ceketinin cebinde bulunan anahtarlarlarını camide arka saflarda namaz kılıyormuş gibi yaparak çaldığı olayda TCK’nın 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması gerektiği halde 141/1. madde uygulanarak eksik ceza tayini,
4- Sanığın 19/10/2013 tarihinde, müştekinin cebinden çalınan evine ait anahtarın daha sonra haksız elde edilen anahtarla hırsızlık suçunda kullanıldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 145. maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereği sanık hakkında sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının gözetilmesine, 13/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.