Resmi belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/3295 Esas 2014/9203 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3295
Karar No: 2014/9203
Karar Tarihi: 10.04.2014

Resmi belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/3295 Esas 2014/9203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte nüfus cüzdanı kullanarak bir kredi kartı sözleşmesi düzenlemiş ve kartı kötüye kullanmıştır. Mahkeme, suçun TCK'nun 245/2. maddesi gereği olduğunu ve koşullu salıverme için TCK'nun 53/1(c) maddesine göre karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak mahkeme, 53. maddenin uygulanması konusunda hatalı bir karar vermiş ve sanığın altsoyu dışındaki haklarından da yoksun bırakılmasına hükmetmiştir. Bu karar yasaya aykırı olduğu için düzeltmeye tabi tutulmuş ve 53. maddenin sadece altsoyu hakkında uygulanması gerektiğine karar verilmiştir. Kararda TCK'nun 245/2. ve 53/1(c) maddeleri yer almaktadır.

8. Ceza Dairesi 2013/3295 E. , 2014/9203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın; katılan ... adına düzenlediği ele geçmeyen sahte nüfus cüzdanı ile katılan ... AŞ’ye başvurarak kredi kartı sözleşmesi ve ekinde belgeler imzalayarak kredi kartı düzenletmesi eyleminin bütün halinde TCK.nun 245/2. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağının ve kredi kartının kötüye kullanılması suçundan koşulları bulunduğu halde, TCK.nun 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun unsurlarının oluşmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazları yerinde gö- rülmediğinden reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gere- ğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 10.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.