Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/10956 Esas 2015/4654 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10956
Karar No: 2015/4654
Karar Tarihi: 17.03.2015

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/10956 Esas 2015/4654 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçlamasıyla yargılanan bir kişinin beraatine karar vermiştir. Müştekinin, kolluğa müracaatı sonucu alınan beyanında adresini belirttiği ve talimat mahkemesince kollukta bildirilen adrese çıkarılan davetiyenin müştekiye bizzat tebliğ edildiği ancak davetiyenin dağıtıcı imza ve kaşesi olacak şekilde, \"Muhatap adreste tanınmıyor\" şerhi düşülerek mahkemesine iade edildiği anlaşılmıştır. Gerekçeli kararın, müştekinin mernis adresine Tebligat Kanunu'na göre tebliğ ettirildiği ve temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın verildiği belirtilmiştir. Ancak müştekinin kolluktan itibaren beyanlarında belirttiği son adrese tebliği istenen gerekçeli karardaki şerhin hatalı olduğu anlaşıldığı için yapılan incelemede mahkeme kararı kaldırılmıştır. CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca suçtan zarar görmüş bulunanların kanun yolu açık olduğu ve suçtan zarar gören müştekinin katılma talebi olmasına rağmen mahkemece bu hususun karara bağlanmadığı belirtilmiştir. CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören müşteki davaya katılan olarak kabul edilmiştir. Kararda, delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmünün

14. Ceza Dairesi 2014/10956 E. , 2015/4654 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat, temyiz isteminin reddi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki ...’nın kolluğa müracaatı ile alınan beyanında adresini belirttiği, talimat mahkemesince kollukta bildirilen adrese çıkarılan davetiyenin müştekiye bizzat tebliğ edildiği yine talimat mahkemesinde alınan ifade de yine kollukta beyan edilen adresin bildirildiği, mahkemece gerekçeli kararın da bu adrese tebliğe çıkarılmasına rağmen her nasılsa davetiyenin dağıtıcı imza ve kaşesi de mevcut olacak şekilde, “Muhatap adreste tanınmıyor. Muhtar ... sözlü beyanıyla…” şerhi düşülerek mahkemesine iade edildiği, mahkemece bunun üzerine gerekçeli kararın Tebligat Kanununun 21. maddesine göre müştekinin mernis adresine 16.11.2012 tarihinde tebliğ ettirildiği ve bundan bahisle 13.02.2013 tarihli temyiz talebinin reddine ilişkin 13.02.2013 tarihli ek kararın verildiği, ek kararın da 05.03.2013 tarihinde yine müştekinin kolluktan itibaren beyanlarında belirttiği adreste bizzat tebliğ edildiği görülmekle bilinen son adrese tebliği istenen gerekçeli karardaki şerhin hatalı olduğunun tüm dosya kapsamından açıkça anlaşılması karşısında vaki temyizin süresinde olduğunun kabulü ile temyizin reddine dair verilen ek kararın kaldırılması sonrası yapılan incelemede;

5271 sayılı CMK.nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören müşteki ... sanıktan şikâyetçi olup davaya katılmak istediğini kovuşturma aşamasında belirterek açıkça katılma iradesini ortaya koymasına rağmen bu hususta karar verilmediği gibi, mahkemece verilen hükmün de müşteki tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere müştekinin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı saptanmakla, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören müşteki ... ...’ın davaya katılan olarak kabul edilmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.