Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/12525 Esas 2016/329 Karar Sayılı İlamı

• MALA ZARAR VERME
• KESİN NİTELİKLİ ADLİ PARA CEZASI
• TEMYİZ EDİLEBİLİRLİK SINIRI

• CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 318
• CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 299
• YARGI HİZMETLERİNİN HIZLANDIRILMASI AMACIYLA BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN (6217) Madde 26
• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53

Gereği görüşülüp düşünüldü.
Koşulları bulunmadığından, sanıklar D.. K.., AK.. ve AH.. müdafiilerinin duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nin 299. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek, katılan sanıklar M.. Ç.. ve A.. C.."in haklarında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararlara yönelik hükümlerin temyiz edilmesinde hukuki menfaatleri bulunmadığından temyiz istemlerinin katılan sıfatı ile yapıldığı, katılan sanık D.. Ç.."in ise temyiz dilekçesi içeriğinden sanık sıfatıyla hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık D.. Ç.. hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık D.. K.. hakkında katılan A.. M.."yı silahla kasten yaralama ve silahla tehdit suçlarından, sanık AK.. hakkında katılan M.. Ç.."i silahla yaralama ve silahla tehdit suçlarından, sanık AH.. hakkında katılan Mehmet"i kasten yaralama suçuna yardım etme suçundan, sanık D.. Ç.. hakkında müşteki Zafer"i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Sanık D.. K.. hakkında katılan A.. M.."ya yönelik kasten yaralama eylemi sebebiyle kurulan hükümde, oluşa ve dosya içeriğine göre, mahkemenin eylemi "kasten yaralama" olarak kabulü, gerekçesi ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık D.. Ç.."in, diğer sanıklar müdafiileri ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık D.. K.. hakkında müşteki M.. Ö.."ü kasten yaralama ve hakaret suçlarından, sanık AK.. hakkında mala zarar verme ve müşteki T.."ı yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar D.. ve AK.. müdafilerinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.