Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/18439 Esas 2016/327 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2013/396000
MAHKEMESİ : Gemlik 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
EK KARAR TARİHİ : 25/03/2013
NUMARASI : 2011/269 (E) ve 2013/49 (K)

Gereği görüşülüp düşünüldü:
05/02/2013 tarihinde hükmün tefhimi sırasında temyiz yasa yoluna başvurunun kararın tebliğ ve öğrenilmesinden itibaren başlayacağı belirtilmek suretiyle sanığın yanılgıya uğratıldığı anlaşılmakla, gerekçeli kararın 25/03/2013 tarihinde tebliğ edilmesinden sonra sanığın 04/03/2013 tarihli dilekçesiyle yapmış olduğu temyizin süresinde olduğu kabul edilerek, vaki temyiz isteminin reddine ilişkin mahkemenin 25/03/2013 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek, yapılan incelemede;
Dosya kapsamında el konulmasına karar verilen bıçağın 5237 sayılı TCK"nin 54 maddesi uyarınca müsaderesi yada sahibine iadesi konusunda her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile oluşan yeni hukuki durum da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
27/01/2011 tarihli tutanak içeriğinden adli emanetin 2011/18 sırasında kayıtlı olan bıçakların sehven farklı dosya için emanete alındığı, bu dosya ile ilgisinin olmadığı ve emanet kaydının kapatıldığı anlaşılmasına rağmen, anılan bıçakların 5237 sayılı TCK"nin 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının TCK"nin 54. maddesi uyarınca müsadere hükmünün uygulandığı paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.01.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.