2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11842 Karar No: 2020/616 Karar Tarihi: 13.01.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11842 Esas 2020/616 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemi incelendiğinde, suç tarihinin 02.08.2013 olduğu, sanığın suçu gece saatlerinde işlediği ve konut dokunulmazlığını bozma suçu için hak yoksunluklarına karar verilmediği belirtilmiştir. Ancak, konut dokunulmazlığını bozma suçunda hak yoksunlukları uygulanması gerektiği, hükümlerin ise temyiz istemiyle uyumluluğu kabul edilmiştir. Sanık ayrıca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmıştır, ancak suçun hırsızlık suçunun konusu ile aynı olması nedeniyle mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı göz önüne alınmadığı için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi, konut dokunulmazlığını bozma suçu için 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi ve 53. maddesi, mala zarar verme suçu için ise 5237 sayılı TCK’nın 151. maddesidir.
2. Ceza Dairesi 2019/11842 E. , 2020/616 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde; 02.08.2013 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 08.02.2013 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görülmüş, 03.08.2013 tarihli CD inceleme tutanağı ve dosya kapsamına göre; eylemin saat 02.19’da işlendiğinin anlaşılması, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 21.07’de başlayıp, saat 04:59’da sona erdiği, sanığın üzerine atılı hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarını gece vakti gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde 116/4. maddesinin uygulanmaması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemine gelince; Sanığın suça konu motosiklete zarar verme eyleminin, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun ve korunan hukuki yararın aynı olması nedeniyle, ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 151. maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.