Sahtecilik - Dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/28090 Esas 2014/12616 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/28090
Karar No: 2014/12616
Karar Tarihi: 26.06.2014

Sahtecilik - Dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/28090 Esas 2014/12616 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından dava açılmıştır. Sahtecilik suçuna dair verilen hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Ancak, dolandırıcılık suçuna dair verilen hükümde sanığın yükümlülükleri gerektiği şekilde yerine getirdiği, dolayısıyla suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmıştır. Bu sebeple, hüküm 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak, suçun işlendiği tarihten itibaren dava zamanaşımının gerçekleştiği göz önüne alınarak, sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür.
Kanuni hükümler:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2012/28090 E. , 2014/12616 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahtecilik, Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin 26.03.2005 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezanın azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde ise;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği en aleyhe 26.03.2005 tarihten, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 26.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.