Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3810 Esas 2018/7893 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.569,64 TL maddi ve 6.050 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davacı vekilinin yokluğunda verilip 23.10.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ olunan hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki 1 haftalık yasal temyiz süresinden sonra 02.11.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, davacı vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında davacının 546 gün süre ile tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında davacının tutuklu kaldığı sürenin mahkumiyet hükmünün bihakkın tahliye tarihinden fazla olmadığı dikkate alınarak, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.