Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3812 Esas 2018/7892 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 2.752,27 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasına dayanak teşkil eden İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 2003/31 Esas – 2011/206 Karar sayılı ceza dava dosyasında davacı (sanık) hakkında yapılan yargılama sonucunda verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 07.10.2013 tarih, 2013/8669 Esas - 2013/8701 Karar sayılı ilamı ile davacı (sanık) hakkında atılı suçtan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, 466 sayılı Kanun’un 1. maddesinde tazminat davası açmak için aranan şartların gerçekleşmemesi nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.