MAHKEMESİ : İstanbul 14. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2012/615-2013/419


Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına dair Dairemizin 24.11.2014 gün ve 18863-23579 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 250.60 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 57.60 TL. ilam harcının karar düzeltme talep edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, oyçokluğuyla karar verildi. 03.06.2015(Çarş.)


Davacı, boşanma talebiyle birlikte Türk Medeni Kanununun 196. maddesi gereğince son bir yıllık katkı karşılığı olarak 43.200,00 TL maddi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece de bu talep Türk Medeni Kanununun 196/3. maddesi kapsamında değerlendirilerek 30.000,00 TL sının davalıdan alınarak davacıya verilmesine" karar verilmiştir. Hüküm, davalının temyizi üzerine "hükmün taraf ve Yargıtay denetimine

.../...


uygun" olmadığı gerekçesiyle bozulmuş ve kabule göre de; "mahkemece, davalının ailenin geçimi için yapacağı aylık parasal katkı miktarının belirlenmesi (tespit edilmesi ) ile yetinilmesi gerekirken (TMK md.196/1) edayı içerir nitelikte yazılı şekilde hüküm kurulmasınında usule aykırı olduğu" belirtilmiştir.
"Evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerin yerine getirilmemesi veya evlilik birliğine ilişkin önemli bir konuda uyuşmazlığa düşülmesi hâlinde, eşler ayrı ayrı veya birlikte hâkimin müdahalesini isteyebilirler (TMK md.195/1)." Bunun yanında Türk Medeni Kanununun 196/1. maddesine göre eşlerden birinin istemi üzerine hâkim, ailenin geçimi için her birinin yapacağı parasal katkıyı belirler. Bu katkılar, geçmiş bir yıl ve gelecek yıllar için istenebilir(TMK md.196/3). Maddenin birinci fıkrasında parasal katkının belirleneceği belirtilirken, üçüncü fıkrasında "istenebileceği" düzenlenmiştir. Davacının talebi de tespit olmayıp eda hükmü niteliğindedir. Eda hükmü içermeyen tespit niteliğinde hüküm kurulmasında davacının hukuki bir yaran da bulunmamaktadır. Tespit hükmüne rağmen ailenin geçimi için mahkemece belirlenen parasal katkıyı sağlamayan eşe karşı tespit hükmü içeren ilam icraya konulamayacağından davacı yeniden bir eda davası açmak zorunda kalacaktır. Geçmiş bir yıl için istenilen parasal katkıya ilişkin eda hükmü kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu sebeple davacının bu yöne ilişkin karar düzeltme talebinin kabul edilerek temyize konu hükmün (2/b) fıkrasının hükümden çıkarılması gerektiğini düşündüğüm için sayın çoğunluğun bu yöndeki düşüncesine katılmıyorum.