Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/14570 Esas 2016/263 Karar Sayılı İlamı

• BASİT YARALAMA
• CEZANIN YARI ORANINDA ARTTIRILMASI
• MAĞDURUN BEDEN VE RUH BAKIMINDAN KENDİNİ SAVUNAMAYACAK DURUMDA OLMASI

• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 86
• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
• CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 322
• CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 321

Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın mağdurun beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak durumda olması nedeniyle artırılması esnasında uygulanan yasa maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 86/3-b maddesi yerine maddi hata sonucu 86/3-a olarak gösterilmiş ise de bu durum gerekçeli kararda açıklandığı için ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile oluşan yeni hukuki durum da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince belirlenen 10 ay temel hapis cezasının mağdurun beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak durumda olması nedeniyle yarı oranında artırılması sonucunda cezanın 15 ay hapis yerine 20 ay hapis olarak fazla belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında yer alan ""20 ay"" ibaresinin çıkarılarak yerine "15 ay" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.