Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/5630 Esas 2019/11212 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ...’ın Bahçelievler ilçesinde rant a car firması işlettiği, sanığın 24/10/2013 tarihinde Çorlu"ya gitmek amacı ile üç günlüğüne araç kiraladığı, daha sonra kendisinin aracın yerini kontrol için CPRS sistemine baktığında, aracın Çorlu ilçesine değil, Reyhanlı ilçesi civarına gittiğini farkederek sanığa ulaşmaya çalıştığını ancak sanığın verdiği iletişim numarasının kapalı olduğunu farkederek şikayette bulunduğu, bu suretle sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığın, kiraladığı aracı iade etmediği şeklinde gerçekleşen eyleminde suça konu aracın ifa ettiği bir hizmet veya meslek dolayısıyla kendisine tevdi ve teslim edilmemiş olması, bu kapsamda kanunda tanımlanan mahiyette bir hizmet ilişkisinin bulunmaması sebebiyle, sanığın eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu; aracı katılanın bir arkadaşından kiraladığını beyan ettiği ve araç kira sözleşmesinin sanık ile ... isimli kişi arasında düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, suçtan doğrudan zarar görenin katılan olup olmadığının tespiti için, ... isimli kişinin dinlenip, katılanın şikayet hakkının bulunup bulunmadığı araştırılıp, sonucuna gore sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 07/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.