MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 10/09/2013
NUMARASI : 2012/277-2013/453

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkilleri ile davalı arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesi ile müvekkillerince yemek yapım, dağıtım, tesis temizliği, kalorifer yakımı işlerinin üstlenildiğini, sözleşme ve eki belgelerde iş kaleminin adının karşısında biriminin ay olarak belirlendiğini ve miktarının da 21 ay gösterilerek fiyatlandırıldığını, buna rağmen davalının hukuka aykırı olarak gün bazında hesaplama yaparak 2008 Ağustos ve Ekim aylarının 31 gün olmasına karşın işçilere 30 günlük ücret ödendiği gerekçesiyle hak edişlerinin %35"ini bloke ederek ödemediğini, müvekkillerinin bu baskı altında 31 gün olan aylarda 77 işçisine bir günlük fazla ücret ödeyip, bu ücretlere ilişkin işveren prim payını da Sosyal Güvenlik Kurumu"na yatırmak zorunda kalması nedeniyle zarara uğradığını ileri sürerek, 21.191,36 TL zararın davalıdan işleyecek avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davacılarının işçilerine maktu aylık ücret değil, günlük bazda ücret ödediğini, hak edişleri ihtirazı kayıt ileri sürmeden tahsil ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; 5510 sayılı Yasa"nın 80. maddesi gereğince, Kanun"un 4/a maddesi kapsamında hizmet akdine tabi olarak çalışılan sigortalılar yönünden prime esas aylık gün sayısı 30 olup, o ayda tam çalışmak kaydıyla ayın 28, 29, 30 ya da 31 gün olmasının bir önemi olmadığı, prime esas kazancın 30 gün olarak Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı"na bildirilmesi gerektiği, davalı işverenin 31 gün çeken aylarda 30 günlük ücret yerine 31 günlük ücret ödenmesine neden olması sebebiyle alt işveren olan davacının uğradığı zararı ödemekle yükümlü olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile 21.191,36 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.