Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7588 Esas 2021/6101 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 22. HUKUKDAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Nevşehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14.03.2019 tarih ve 2017-380/149 sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.02.2020 tarih ve 2019-1486/183 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, faturalara dayalı alacağın tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulüne karar verildiği,bu karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine istinaf mahkemesince davalının istinaf başvurusu kabul edilerek ilk derece mahkemesince önemli delillerin toplanmadığı gerekçesiyle HMK’nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kabul kararına karşı istinaf başvurusu yapılmış ve davalı vekilinin istinaf başvurusu kabul edilerek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, HMK 353/1-a-6. maddesi uyarınca davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
HMK"nın 362/1-g maddesinde; HMK"nın 353. maddenin birinci fıkrasının a bendi kapsamında verilen kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı düzenlenmiştir.
Bu nedenle bölge adliye mahkemesinin ilk derece mahkemesinin kararına karşı yapılan istinaf başvurusu hakkında verdiği kararın temyizi mümkün olmadığından temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklananan nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından temyiz dilekçesinin REDDİNE, 6100 sayılı HMK"nın 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 25.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.