12. Ceza Dairesi 2019/10118 E. , 2021/2521 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 50/6. maddelerine göre mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 20:35 sıralarında, sanığın sevk ve idaresinde bulunan kamyon ile meskun mahal dışında, gece vakti, iki yönlü dik eğimli asfalt kaplama yolda seyir halinde iken, olay mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek aynı istikamette seyir halinde olan katılan ..."ın sevk ve idaresinde bulunan motosiklete arkadan çarptığı, kamyonun motosiklete çarptıktan sonra yol üzerinde 56.30 metre fren izi bıraktığı ve daha sonra da yol kenarına devrildiği, motosikletin ise katılanlar ile birlikte yol kenarında bulunan 2 metrelik çukura düştüğü, kaza nedeniyle motosiklet sürücüsü ..."ın yüzünde sabit iz kalacak ve vücudunda 2. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde, yanında yolcu olarak bulunan katılan ..."ın ise, hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 4. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları, mahkemece sanığın tam kusurlu olduğunun kabul edildiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte ayrıca TCK"nın 50/6. maddesinin de uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının sanığa zarar giderme hakkının tanınmadığına, bu nedenle sanığın lehine olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına, kararın usul ve esas yönünden kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
