Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/12027 Esas 2018/13443 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanıkların 07.03.2012 tarihli celsede alınan savunmalarında, suça konu cep telefonunu cep telefonu alım satım işi ile uğraşan ..."den 750,00 TL karşılığında satın aldıklarını belirttikleri, tanık..."in alınan ifadesinde suça konu telefonu ..."den 700,00 TL"ye satın alıp sanıkların işlettiği dükkana sattığını beyan ettiği, tanık ..."ün de alınan beyanında ... isimli bir arkadaşının telefon satmak istediğini söylemesi üzerine arkadaşını..."in yanına götürdüğünü ve arkadaşının telefonu ..."e piyasa değeri olan 700,00 TL"ye sattığını belirttiği olayda; sanıkların telefonu satın aldıkları kişinin kim olduğunu mahkemeye söyledikleri, bu hususun telefonu sanıklara satan ..."in beyanları ile doğrulandığı, salt telefonu satan kişinin kimlik fotokopisini almamalarının suçun oluşumu için yeterli olmadığının anlaşılması karşısında; sanıkların atılı suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu işlemediklerinin sabit olmasına rağmen atılı suçtan beraatları yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-İştirak halinde suç işleyen sanıklardan sarfına sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yapılan yargılama giderlerinin ise payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması ayrıca sanıkların paylarına düşen yargılama giderlerinin 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu ve bu nedenle sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 30.10.2018 günü oy birliğiyle karar verildi.