Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/22084 Esas 2016/220 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın mahkemede alınan savunmasında, şizofren tedavisi gördüğünü iddia etmesi, dosya kapsamına göre de; sanığın ceza infaz kurumunda kaldığı süre içerisinde intihara teşebbüs etmesi ve diğer birtakım davranışları nedeniyle ... Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesine gönderildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın suç tarihi itibariyle ve halen TCK"nin 32. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığı ve akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığının, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Tıp Fakültelerinin tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından alınacak sağlık kurulu raporu ile tespitinin gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Dosya içeriğine göre, katılanın olay tarihinde Ceza İnfaz Kurumu 2. müdürü olarak görev yaptığı, burada hükümlü olarak bulunan sanığın eylemini katılanın yerine getirdiği kamu görevini nedeniyle gerçekleştirdiği ve iddianamede de sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-c maddesinin uygulanması talep edildiği halde, gerekçe gösterilmeden söz konusu maddenin uygulanmaması,
3) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre; olay günü sanığın katılana yumruk savurduğu; ancak görevli infaz koruma memurlarının araya girmesi üzerine katılana isabet etmediğinin ve bu hali ile eylemin teşebbüs aşamasında kaldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 35. maddesi gereğince teşebbüs hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, suçun tamamlandığı kabul edilerek sanık hakkında fazla ceza tayini,
4) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 12.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.