Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/7986 Esas 2020/6578 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7986
Karar No: 2020/6578
Karar Tarihi: 15.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/7986 Esas 2020/6578 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanığın kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği ancak, sanığın akıl hastalığı bulunup bulunmadığına dair yetersiz rapor alındığı, sanık hakkında karar verilmeden önce zorunlu müdafii huzurunda sorgulanmadığı ve güvenlik tedbirlerinin uygulanması kararının yerine getirilmediği gerekçeleriyle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 57/1. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına karar verildiği, ancak TCK'nın 57/2. maddesi gereğince \"hakkında güvenlik tedbirine hükmedilmiş olan akıl hastası sanık hakkında yerleştirildiği kurumun sağlık kurulunca düzenlenen raporda toplum açısından tehlikeliliğinin ortadan kalktığının veya önemli ölçüde azaldığının belirlenmesi üzerine mahkemece serbest bırakılmasına\" karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2020/7986 E. , 2020/6578 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın suç tarihi itibariyle ve halen TCK"nin 32. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığının, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Dairesinden veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden ya da Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından alınacak sağlık kurulu raporu ile tespiti gerekirken; Van Adli Tıp Şube Müdürlüğünde görevli tek hekim tarafından düzenlenen yetersiz rapor ile yetinilerek, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre; akıl hastalığı nedeniyle cezai ehliyeti bulunmayan sanığın müdafii bulunmasına rağmen, zorunlu müdafii huzurunda sorgusu yapılmadan, sanık hakkında karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 147 ve 191. maddelerine muhalefet edilmesi,
3) 5237 sayılı TCK"nin 32/1 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 57/1. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına karar verildiği halde, TCK"nin 57/2. maddesi gereğince "hakkında güvenlik tedbirine hükmedilmiş olan akıl hastası sanık hakkında yerleştirildiği kurumun sağlık kurulunca düzenlenen raporda toplum açısından tehlikeliliğinin ortadan kalktığının veya önemli ölçüde azaldığının belirlenmesi üzerine mahkemece serbest bırakılmasına" karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sank müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 15.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.