Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/11307 Esas 2018/13404 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin;
Sanık ..."in yokluğunda açıklanan 12.05.2014 tarihli karara ilişkin olarak sanık hakkında yapılan UYAP tutuklama bilgileri sorgusunda, sanığın savunmada bildirdiği adresine gerekçeli kararın tebliğ tarihi olan 30.09.2014 tarihinde dosyaya ait suçtan ...Kadın Açık Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olduğu,mernis ibaresi içeren adresine çıkarılan 17.06.2014 tebliğ tarihinde ise başka suçtan ...Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu ve sanığın 30.12.2014 tarihli temyiz talebi içeren dilekçe verdiği, mahkemece verilen dilekçeye ilişkin 05.01.2015 tarihili ek kararda infaz durdurma talebi reddedilerek karar verildiği ve bu ek kararın tebliğine ilişkin tebliğ tebellüğ belgesinin dosya içerisinde bulunmadığı, bu sebeplerden ötürü gerekçeli kararın tebliğ tarihlerinde belirtilen ceza infaz kurumlarında hükümlü olan sanığa ek karar ve gerekçeli kararın başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilip tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 30.10.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.