Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2624 Esas 2015/5614 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2624
Karar No: 2015/5614
Karar Tarihi: 23.11.2015

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2624 Esas 2015/5614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesi, 07/03/2014 tarihinde, sanığın kasten öldürme suçunun sübutu kabul edilerek cezasının azaltıcı bir sebep olmadığına karar vermiştir. Sanık müdafiinin, haksız tahrik ve meşru müdafaa hükümleri ile lehe hükümlerin uygulanması gerektiği yönündeki itirazları reddedilmiştir. Ancak zorunlu müdafii ücreti tahsil edilememektedir.
Kanun Maddeleri:
-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, 90. madde (Son fıkra)
-Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, 6/3-c madde
-5271 sayılı CMK, 150, 234 ve 239. maddeler
-5320 sayılı Kanun, 13. madde
-Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi

1. Ceza Dairesi 2015/2624 E. , 2015/5614 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/167243
MAHKEMESİ : İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 07/03/2014, 2013/352 (E) ve 2014/53 (K)
SUÇ : Kasten öldürme

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .. .."in maktül .. .."ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin haksız tahrik ve meşru müdafaa hükümleri ile lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve “971,35 TL” olan yargılama giderleri toplamının “228,35 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 23/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.