MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Suçun TCK 142/1-e maddesi kapsamında olduğu halde TCK 142/1-a maddesi uygulanmak suretiyle hüküm kurulması sonuç ceza değişmediğinden, sanığın yakalandığında suça konu yağların bulunduğu yeri göstermek sureti ile katılanlara teslimini sağladığı, ancak katılanların kovuşturma aşamasındaki beyanlarından çalınan yağların yeniden kullanılamaması nedeni ile yeniden yağ aldıklarını, bu yağların yerleştirilmesi için nakliye, vinç vs zararlarının olduğunu beyan etmeleri karşısında, katılanlardan kısmi iade nedeniyle sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızalarının bulunup bulunmadığı sorularak sonucuna göre sanık hakkında TCK"nun 168/1-4 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi sureti ile sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından ve kısmi iadenin soruşturma aşamasında gerçekleşmesi karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 01.03.2016 tarih, 2015-2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi "Mağdur ve katılanın zararı soruşturma aşamasında giderildiğinden ceza adaletinin sağlanması, hak ve nesafet kuralları ve TCK"nun 168. maddesinde belirtilen indirim oranları gözetilerek mahkemece sanıkların cezasının 1/2 oranından daha fazla olmak koşuluyla indirilmesi gerekirken, 1/2 oranında indirim yapılması isabetsizdir" şeklinde gerçekleşen kabul ile 5237 sayılı TCK"nun 168. maddesinin 1. fıkrasında etkin pişmanlık nedeniyle 2/3 oranına kadar indirim yapılacağının ifade edilmesi, aynı maddenin 2. fıkrasında ise indirim oranının 1/2 olarak öngörüldüğünün anlaşılması karşısında; sanık hakkında 1/2"den daha fazla oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden 1/2 oranında indirim yapılması hususu bozmayı gerektiren hatalı uygulamalar olarak tespit edilmiş ise de; atıfet kuralı uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 04/03/2008 gün, 2008/6-47 Esas ve 2008/43 Karar sayılı kararı ışığında, sanığın yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan ikinci kez yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı değerlendirildiğinden ve bu hususlarda aleyhe temyiz de bulunmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.