Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/3734 Esas 2020/6576 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3734
Karar No: 2020/6576
Karar Tarihi: 15.06.2020

Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/3734 Esas 2020/6576 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, alkollü olduğu bir gece arkadaşlarının oturduğu apartmana gelerek zile bastığı ve katılanla arasında kavga yaşandığına dair suçlamayla Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme kararında, sanık hakkında makul düzeyde uygulanması gereken haksız tahrik hükümlerinin gözetilmemesi nedeniyle yazılı şekilde en üst hadden (3/4) indirim yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın hükmolunan adli para cezasını ödemediği takdirde hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ancak infaz aşamasında re'sen gözetilebileceği için bozma nedeni yapılmamıştır. Karar, yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine dayanarak sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 29. maddesi: Haksız tahrik
- 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi: Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevirme
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi: İnfaz aşamasında re'sen gözetilebilirlik

3. Ceza Dairesi 2020/3734 E. , 2020/6576 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılanın olay günü alkollü vaziyette gece 00.15 sıralarında arkadaşlarının oturduğu apartmana gelerek zile bastığı, kapının açılmaması üzerine, arkadaşlarına ulaşmak için bağırmaya başladığı, sanığın, katılanı bağırmaması konusunda uyarması üzerine katılanın küfür ederek karşılık verdiği ve bu nedenle sanık ile katılan arasında kavganın yaşandığı olaya ilişkin kurulan hükümde, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin makul düzeyde uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde en üst hadden (3/4) indirim yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetilebileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA, 15.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.