Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/18379 Esas 2016/96 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete, beraate ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz mercince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik hakaret suçu ile katılanlar ... ve ..."a yönelik kasten yaralamaya tebebbüs suçlarından kurulan beraat kararlarına yönelen sanık ... müdafinin temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Beraat kararlarını temyizde hukuki yarar bulunmadığından sanık müdafinin temyiz talebinin  5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca  isteme aykırı REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen sanık müdafinin temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Sanık müdafinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık ile mağdurun daha önce yaşadıkları bir kavga olayından dolayı mahkemelik olmaları, bu sebeple aralarında husumetin bulunması, sanığın savunmasında; olay günü yolda katılan ile karşılaştıklarını, katılanın kendisine hitaben ""davanı geri al dediğini"", devamında ""hakeret ettiğini"", katılanın kardeşleri olan ... ve ... ile beraber kendisine saldırdıklarını beyan etmesi, sanık hakkında tanzim olunan 03.03.2012 tarihli 10207 sayılı adli raporda darp bulgusunun mevcut olması ve katılan ... hakkında soruşturma aşamasında hakaret suçundan ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmesi karşısında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı uyarınca sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29/1. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
b) 24.11.2015 gün 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki 1., 2., ve 4. fıkralarındaki bazı hükümlerin iptal edilmesi karşısında TCK"nin 53. madesinin yeniden değerelendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca CMUK"un 326/son maddesince sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.