Kasten öldürme - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - genel güvenliği kasten tehlikeye düşürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2861 Esas 2015/5587 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2861
Karar No: 2015/5587
Karar Tarihi: 18.11.2015

Kasten öldürme - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - genel güvenliği kasten tehlikeye düşürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2861 Esas 2015/5587 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 18/02/2014 tarihli kararı, sanık Hüseyin'in maktul Önder'e yönelik kasten öldürme suçu, 6136 sayılı Yasaya muhalefet ve genel güvenliği kasten tehlikeye düşürme suçlarının sübutu kabul edilerek cezalandırılmasına karar verildiği sonucuna varmıştır. Mahkeme, savunmanın inandırıcı bulunmadığı ve haksız tahrik indirimi ve takdiri indirim uygulanması gerektiğine yönelik itirazların yerinde görülmediğine karar vererek, temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınamayacağı vurgulanmıştır. Bu nedenle, yargılama giderleri toplamında düzeltme yapılarak karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle sıralanmaktadır: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ve 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2015/2861 E. , 2015/5587 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/180861
MAHKEMESİ : Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/02/2014, 2012/500 (E) ve 2014/108 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, genel güvenliği kasten tehlikeye düşürme.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Hüseyin"in maktul Önder"e yönelik kasten öldürme suçu ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye düşürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafilerinin eksik incelemeye, adil yargılanma hakkının ilhal edildiğine, haksız tahrik indirimi ve takdiri indirim uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii
ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve "319,84.TL" olan yargılama giderleri toplamının "147,84.TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve kısmen re"sen de temyize tabi olan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 18/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.