Taksirle öldürme - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10500 Esas 2018/7791 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10500
Karar No: 2018/7791
Karar Tarihi: .09.2018

Taksirle öldürme - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10500 Esas 2018/7791 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2016/10500 E.  ,  2018/7791 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme, Suç üstlenme
    Hüküm : Sanık ... hakkında: TCK’nın 270/1-son gereğince ceza vermekten vazgeçilmesine
    Sanık ... hakkında
    Suç üstlenmeye azmettirme suçundan: CMK’nın 223/2-e gereğince beraat Taksirle öldürme suçundan: TCKnın 85/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından, suç üstlenme suçundan sanık ... hakkında ceza vermekten vazgeçilmesine ve suç üstlenmeye azmettirme suçundan sanık ...’in beraatına ilişkin hükümler katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1-Sanık ...’ın beraatine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanık hakkında suç üstlenmeye azmettirme suçundan yeterli delilin bulunduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
    2-Sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hükmolunan cezanın fazla olduğuna, katılanlar vekilinin eksik ceza tayin edildiğine, ceza miktarının hak ve nesafet kurallarına uygun olmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddiyle, mahkumiyete ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
    3-Sanık ... hakkında ceza vermekten vazgeçilmesine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, kararın gerekçesiz olduğuna, sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Eşini suçunu üstlenen sanık hakkında TCK"nın 270. maddesinin 2. cümlesi ve CMK"nın 223/4-b maddesi uyarınca "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde ceza vermekten vazgeçilmesine karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün sanık ... hakkındaki 1. fıkrasında yer alan "gereğince takdiren sanığa ceza vermekten vazgeçilmesine” ibarelerinin çıkartılmasıyla yerine “ve CMK"nın 223/4-b maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05 .09 .2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.