Kasten öldürmeye teşebbüs - Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4982 Esas 2015/5583 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4982
Karar No: 2015/5583
Karar Tarihi: 18.11.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4982 Esas 2015/5583 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Suçlar arasında kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama ve 6136 sayılı kanuna muhalefet yer almaktadır. Mağdurun yaşadığı şizoaffektif bozukluğun eylemin nedeni olduğu ve ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği belirtilmektedir. Ancak, suça sürüklenen çocuğun akıl hastası olması halinde çocuk koruma kanununa göre çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanması gerektiği belirtildiği ve yasal olmayan gerekçeyle güvenlik tedbiri uygulanmadığı için kararın bozulduğu ifade edilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32. ve 31. maddesi ile 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 12. maddesidir.

1. Ceza Dairesi 2015/4982 E. , 2015/5583 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/256497
MAHKEMESİ : İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 07/11/2013, 2003/752 (E) ve 2013/222 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Katılan M.. B.."ın suça sürüklenen çocuk A. H."nin mağdur Hamza"ya yönelik kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından açılan kamu davalarına katılma ve hükümleri temyize yetkisi bulunmadığından, vekilinin bu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk A. H."nin mağdur Mustafa"ya yönelik öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul edilmiş, suç tarihinde ceza ehliyeti bulunmadığına ilişkin Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Genel Kurulu"nun 22.08.2013 ve 4. İhtisas Dairesinin 28.09.2011 tarihli raporları göz önünde bulundurularak suça sürüklenen çocukta "şizoaffektif bozukluk"
denilen akıl hastalığının mevcut olduğu ve eylemini bu hastalığın sonucu olarak işlediği anlaşılmış, hakkında lehe olduğu anlaşılan 5237 sayılı TCK.nun 32. ve CMK.nun 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan Mustafa vekilinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 12. maddesine göre suça sürüklenen çocuğun aynı zamanda akıl hastası olması halinde 5237 sayılı TCK.nun 31. maddesinin birinci ve ikinci fıkraları kapsamına giren çocuklar hakkında, çocuklara özgü güvenlik tedbirleri uygulanması gerektiğinin gözetilmeyerek yasal olmayan gerekçeyle güvenlik tedbiri uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 18/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.