Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5564 Esas 2020/857 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5564
Karar No: 2020/857
Karar Tarihi: 23.01.2020

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5564 Esas 2020/857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın daha önceki tekerrür mahkûmiyetlerinden daha ağır cezayı içeren Milas 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm ile 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezası verildiği ancak Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 1 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alındığı belirtilmiştir. Sanık, TCK'nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ilişkin mahkumiyetinin uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilen kararda, yargılama süreci kanuna uygun olarak yapılmış, deliller gerekçeli kararda tartışılmış, sanığın eylemi gerçekleştirdiği kanıtlanmış ve yaptırımlar doğru belirlenmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/3-1, 125/4, 43/1-2, 62/1. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı da belirtilmiştir.

20. Ceza Dairesi 2017/5564 E. , 2020/857 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : DENİZLİ 2.Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında, tekerrür oluşturan mahkûmiyetlerinden daha ağır cezayı içeren Milas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2013 tarih, 2012/306 esas, 2013/388 karar sayılı ilamında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/3-1, 125/4, 43/1-2, 62/1. maddeleri uyarınca hükmolunan ve 05/09/2013 tarihinde kesinleşen 1 yıl 2 ay 17 gün hapis cezasına ilişkin hüküm yerine, Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesince 2013/284 esas ve 2014/32 karar sayılı ilamı ile verilen 1 yıl hapis cezasına ilişkin hükmün tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın tekerrüre esas alınan Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2014 tarih, 2013/284 esas ve 2014/32 karar sayılı ilamındaki mahkûmiyeti, TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 165. maddesinde tanımı yapılan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmış olup; tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının ve sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların eleştiri dışında doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 23.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.